Herkes ülkenin kötüye gittiğini yeni mi anladı?
Enteresan.
Uzun zamandır böyleydi zaten.
Kime yutturuyorlar?
Herkes işine geldiği gibi algılıyor.
Kendini oynatıyor.
“Körler sağırlar birbirini ağırlar” gibi bir modda her bir kurum ve kuruluş! Bunlar aslında yalnızca uyanmak istemeyenler.
Ve de kendinde olmayanlar.
Fevkaledenin fevkindeydiler oysaki.
Değilmiş gibi yaparak akıl oyunu yürütüyorlar.
Aslında sokak ağzıyla anlatmalı da onu ben beceremiyorum! Racon keser gibi biraz da sanki.
Daha bir caf caflı bilmem nasıl anlatmalı?
Medyası gazetecisi yazarı çizeri politikacısı.
Bütünü ben bilirim kafasında hararetli konuşur durur.
İnsan zekası gerçekten bir garip çalışıyor. Bir çoğununsa sadece kurnazlığa çalışmakta.
Saplantısal halleleri
Kimin işine gelir ki?
Mümkünatı yok. Tamamen boş şeyler aslında.
Biri çıkıp da masaldaki çocuk gibi “Kral” çıplak dese ya ne güzel olacak her şey.
Tüm sorunlar sırasıyla çözülecek.
Ama ne yazık ki o cesur yürek yok.
Görsel şovun pistinde boy gösteriyor her biri sadece.
Yaptıkları yalnızca görüntü.
Konu çok, ciddiyet yok.
Palavra ise çok!
Boş boğazlık yapıp
İnsanları germekten başka bir işe yaramayan racon tayfası.
Ama iş ciddiye bindiğinde ne tarafa kayacakları belli olmayan şarlatanların öncelikleri her zaman bellidir.
Çıkar-menfaat ilk sırada yerini alır.
Bilmeyene itinayla bildirilir..
Fatih Altaylı, çıkmış ülkenin başıboş kötüye gittiğinin beyanını yapıyor.
Akp iktidarının ilk gününden beri böyle.
“Neden önceleri sustunuz?” diye sormazlar mı adama?
O zamanlardan günümüze de ağır eleştiriler yapsaydınız ya yeni mi uyanıyorsunuz?
Yazık geçen zamana yazık.
İnsan elinde olmadan bu tür yazar çizer düşünür politikacılara bazen şaşıp kalıyor da ne diyeceğini gerçekten bilemiyor.
Maalesef her biri medyatik medyumlar haline gelmiştir.
Öncesi bilip ve sonrası susan ikiye ayrılmış yandaş güruhu.
Samimiyetten çok uzak.
Bir bilinmeyen
Bir de bilinen odaklı.
Neticede
İçi sırlarla dolu.
İçi karalı
Kara kaplı kitap.
Velhasıl.
Kitapta kim var? Sen ben biz!
Kim yok? Onlar!
